به گزارش پایگاه خبری دنیای سرمایه گذاری آنلاین، سعید شهشهانی مدیرعامل شرکت رهآورد کاوش ایرانیان گفت: کل شهر تهران در مدت‌زمان سه سال به وسیله یک تیم حرفه‌ای از پژوهشگاه زلزله‌شناسی تهران مورد بررسی قرار داده‌ایم. تهران روی سه گسل اصلی شامل گسل مشا، شمال تهران و شهر ری قرار گرفته است. در این بررسی، تمامی مناطق زون‌بندی و از لحاظ توپوگرافی، ژئومورفولوژی، سطح زیرساخت‌ها، مدل خاک، چشمه‌ها، محیط، اثر ساختگاه، تمرکز جمعیت و… بررسی شد تا فشار ناشی از زلزله کاهش پیدا کند. مهمترین عملکرد مسئولان، مدیریت بحران است که در این خصوص نشست‌های بسیاری با شهرداری، مجلس شورای اسلامی و… برگزار شد تا در مناطق مختلف آموزش‌های لازم در زمان وقوع زلزله به مردم داده شود.
وی افزود: مناطق ۱,۲,۳،۱۲,۱۵ و ۲۰ جزو مناطق پرخطر تهران محسوب می‌شوند. منطقه ۱۲، حدود ۵ درصد وسعت تهران را دارد و ۱۵ درصد جمعیت شهر تهران در آن متمرکز شده‌اند که با توجه به ساختار ساختمان‌های قدیمی و فرسوده، میزان جمعیت آن باید بین مناطق به ویژه در منطقه ۲۲ ساکن شوند. این منطقه از لحاظ استفاده از مصالح ساختمانی مناسب و نوع خاک و تمرکز جمعیت در آن، دارای ساختمان‌های مقاوم است. در مناطق یک، دو و سه مجوزهای بسیاری برای ساخت برج روی گسل‌ها داده شده که هیچ‌کدام از شرایط همچون مسایل ژیوفیزیکی، رعایت حریم مجاور، فاصله مناسب بلوک‌ها و زیرساخت‌های عمرانی را ندارند. شهر ری نیز به علت آبرفتی بودن، روانگرایی خاک و قرار گرفتن روی فاضلاب در جنوب تهران، در زلزله‌هایی با شدت و مدت‌زمان حدود یک دقیقه باعث ریزش ساختمان‌ها و بالا آمدن فاضلاب به علت عدم کانال هدایت‌شونده می‌شود. هر زمانی که میزان گاز آرگون در هوا افزایش پیدا کند، نشان از فعل‌وانفعالات در زیر زمین است که به عنوان یک پیش‌نشانگر می‌توان از آن نام برد. در این میان، دولت باید جلوی صدور مجوز برخی از ساخت‌وسازهای غیر اصولی را بگیرد.
شهشهانی در جواب خبرنگار دنیای سرمایه گذاری آنلاین که آیا تهران آمادگی لازم برای مقابله با زلزله را دارد؟ گفت: شهرداری در سال گذشته مبلغ ۱۲۰ میلیارد تومان برای نصب و راه‌اندازی سیستم‌های هشدار سریع هزینه کرد. این هشدار ۵ تا ۷ ثانیه فرصت می‌دهد تا گاز، برق و… سنسورهای آن در اداره گاز و برق، قطع و میزان خسارات و آسیب‌پذیری و تلفات کاهش پیدا یابد. تهران از لحاظ زیرساختی بسیار ضعیف و ساختمان‌های ناایمن بسیاری دارد و مدیریت بحران آن مناسب نیست که این امر باعث تخریب و آتش‌سوزی پس از زلزله می‌شود. عدم ثبات در تصمیم‌گیری باعث شده، زیرساخت‌های تهران از لحاظ ساختار شهری در سطحی نامناسب قرار گیرد و عزم جدی برای ترمیم و تخصیص بودجه لازم برای اورهال کردن این شهر خسته وجود نداشته باشد. جابه‌جایی پایتخت نیز امکان‌پذیر نیست، زیرا پایتخت باید از لحاظ سوق‌الجیشی، خاک، آب‌وهوا، امکانات، دسترسی‌های لازم، ظرفیت جمعیت، فاصله از مرز و… مناسب باشد. مناطقی که روی گسل هستند، به‌طور معمول هر چند سال یک‌بار زلزله در آن‌ها رخ می‌دهد، این در حالی است که از زمان آخرین زلزله بزرگ تهران حدود ۱۹۳ سال گذشته است. مدت زمان، عمق و بزرگی زلزله بسیار اهمیت دارد و برای کاهش خسارت باید روی پیش‌نشان‌ها، هشدار سریع، مدیریت بحران و مقاوم‌سازی ساختمان‌ها کار کرد. همچنین طرحی برای برش کوه‌های البرز وجود داشت تا هوا در تهران جریان پیدا کند، اما به دلیل تغییر در اکوسیستم شمال کشور و دریای خزر، این طرح رد شد.
مدیرعامل شرکت رهآورد کاوش ایرانیان افزود: قرار بود در تاریخ ۱۸ تا ۲۳ شهریور نشستی با حضور هیات بلندپایه شامل ۷۰ نفر در حوزه شهرسازی، معماری، ژئوفیزیک از کشور ژاپن که ۵ نفر از آن‌ها برنده جوایز نوبل هستند، برگزار شود تا تبادلات علمی و به‌روز برای مقابله با زلزله صورت گیرد و سطح روابط افزایش پیدا کند که به دلایلی این تعاملات به زمان دیگری موکول شد. برای برگزاری این مراسم با وزارت صنعت، معدن و تجارت رایزنی شده و این نشست می‌تواند برای رشد علم ایران در خصوص ژئوفیزیک مفید باشد.
انتهای پیام/
